In deze eerste blog neem ik je mee in mijn verhaal. Wie ik ben, wat mij gevormd heeft, en hoe ik via Human Design en energetisch werk thuiskwam bij mezelf en nu anderen begeleid om ook weer thuis in zichzelf te komen.
Ik ben Lian 32 jaar. Moeder van twee prachtige jongens, Dex (6) en Len (3). Partner van Eric. En jarenlang een meester in vluchten geweest.
Altijd heb ik gevoeld dat ik anders was. Alsof ik net niet helemaal paste in de wereld om me heen. Dus ik probeerde het gat op te vullen met alles wat buiten mezelf lag.
Extreem veel sporten, drank, Drugs, festivals, altijd onderweg, altijd prikkels. Alles om maar niet te hoeven voelen.
Tot Dex kwam.
Onverwacht. Maar zo gewenst.
En met zijn komst viel alles waar ik in vluchtte, in één keer weg.
Ineens moest ik zijn. Voelen, zonder verdoving en vooral zonder afleiding.
En daar stond ik dan. Nieuw in het moederschap. Overweldigd, uitgeput en volledig uit verbinding met mezelf.
Ik belandde in een postnatale depressie waar ik moeilijk uitkwam. Alles in mij riep om rust, om erkenning. Maar ik wist toen nog niet hoe ik die aan mezelf moest geven.
Pas toen ik Human Design ontdekte, begon ik te begrijpen wie ik in essentie ben. Een Projector, een gids, geen drager. Iemand die hier is om te zien, niet om te rennen. En alles viel op z’n plek.
Via energetisch werk, onder andere met de biotensor, begon ik laag voor laag te ontrafelen wat niet van mij was. Wat ik had gedragen uit angst, uit pleasen, uit het verlangen erbij te horen. Ik vond mezelf terug, precies daar waar ik was achtergebleven: in de stilte, onder alle lagen.
Toen Len kwam dit keer gepland dacht ik: nu weet ik wat me te wachten staat. Maar ook deze keer kwam de duisternis. Paniekaanvallen, angst die mijn lichaam overnam. En uiteindelijk het label: PTSS.
In het begin voelde het als een stempel. Een bevestiging dat ik "kapot" was. Nu zie ik het als een les. Zonder deze ervaringen was ik nooit gekomen tot waar ik nu sta.
Vandaag sta ik hier. Niet als iemand die alles weet, maar als iemand die doorleefd heeft. Die de weg van verdoving naar verbinding zelf bewandeld heeft.
De afgelopen jaren heb ik me verdiept in energetisch werk, Human Design, het moederschap, de vrouwelijke denken. En ik voel dat het tijd is om te delen. Niet om te overtuigen, maar om te openen.
Voor jou, moeder, die zich misschien ook verloren voelt.
Voor jou, vrouw, die verlangt naar rust maar niet weet waar te beginnen.
Voor het kind in jou, dat nooit echt gezien is geweest.
Mijn werk is simpel. Ik help je terugkeren. Naar jezelf. Naar jouw natuurlijke ritme. Niet door iets toe te voegen, maar door alles wat niet van jou is, los te laten.
Dex was het begin van mijn reis. Len bracht me nog dieper. En nu… nu is het tijd om mijn licht te laten schijnen. Niet harder. Wel zuiverder. Preciezer. Vanuit de stilte die ik zelf zo lang heb ontweken.
Voel je welkom!
Liefs Lian
Reactie plaatsen
Reacties